Saturday, December 27, 2014

Stanisław Barańczak

Stanisław Barańczak
„Przepraszam, nie dosłyszałam nazwiska?... Banaczek?...

Spokojnie robił na drutach rzeczywistości
szorstkie wiersze ciepłe jak barania wełna
spijał z rzeczywistości polskiej i amerykańskiej
soki jak dąb którego korzenie głęboko
wbijały się w ziemię
wilgotną i błotnistą która z czasem 
stawała się żyzną był
sękatym kijem puszczającym zielone liście z drugiejs
strony oceanu
miał długie i wrażliwe uszy na 
mamrotanie fal i szept przyjaciół w starym świecie
znalezienie parkingu w nowym świecie
nie było jego jedynym problemem na tym świecie
niklował stare słowa stosownie od sytuacji
neomodernista wierszy werbujących weną
socjalistycznej ojczyzny ortopeda orszaku
zmierzającego do zmiany
konstytucji krytyczna krucjata wobec
kierowniczej roli PZPR dziurawego wiadra
niejeden chciał umyć nie tylko ręce ale i twarz
na emigracji  tłumacz słów „spólny łańcuch”
polan ziemskie kolisko” wprowadził w orbitę
polską poezję pro futuro prognostyk pewności
pro i kontra że można być tym kim się chce być


 Chicago 26 grudnia, 2014

Stanisław Barańczak (ur. 13 listopada 1946 w Poznaniu, zm. 26 grudnia 2014 w Newtonville) – polski poetakrytyk literacki, tłumacz poezji, jeden z najważniejszych twórców Nowej Fali, działacz Komitetu Obrony Robotników.